Ben jij het verleerd? En, wil je echt weer genieten van het creatie-proces en vrijdenken?
Wil je weer leren spelen, brainstormen, meer spontaniteit op de werkvloer of meer verbeeldingskracht inzetten? Groot dromen, en ook ontdekken en scheppen? Begrijpen wat hier de werkelijk kracht van is?
Doe dan mee met de workshop Quantum-denken.
Iedereen kan het, door werkelijk open-minded te worden: want als oude programma’s op de achtergrond blijven draaien, is het lang wachten op nieuwe resultaten. Als je blijft denken dat het nooit zal lukken, zal dat werkelijkheid worden, want de universele krachten (zoals de wet van aantrekking) werken in alle richtingen.
Het vraagt niet om nieuwe voornemens en wilskrachtige acties, wel om een nieuwe ‘zelfbewuste staat van zijn’: Werkelijke transformatie door je denken en voelen te veranderen. (Als kind krijgen we veel mee van onze opvoeders, van de context waarin we opgroeien… Maar dat zijn enkel de fabrieksinstellingen. We hoeven deze programma’s niet te blijven herhalen, we kunnen een upgrade doen en zelfs nieuwe programma’s creëren die onze genetische belasting overstijgen).
Ons individuele bestaan in deze fysieke realiteit is een uitdrukking van bewustzijn. Door zelf-bewust tot zelfrealisatie te komen, dienen we met een eigen creatief vermogen en met een unieke bijdrage het grote geheel. Ons vermogen tot het zijn van een centrum van creatieve energie is velen malen grootser dan wat we meestal verstaan onder de eigen menselijke individuele creativiteit. Creatief denken, collectieve intelligentie vanuit veldbewustzijn, kan daarom ook wel quantum-denken genoemd worden. Het omvat een oneindig vermogen tot veranderen, verbeelding, creatie en transformatie.
‘Hyperdenken is quantum-denken bij uitstek. Het gaat uit van de ‘Hyperspace’-theorie, waarbij er meer dan drie dimensies zijn, die allemaal een ander perspectief bieden. Vissen in een vissenkom hebben geen idee dat ze in een vissenkom leven die gevuld is met water. Het is gewoon hun wereld en die beschouwen ze als vanzelfsprekend. Pas als een vis eruit springt en ziet ‘kijk eens waar ik vandaan kom’, kan hij vanuit een ruimer perspectief zien dat hij uit een wereld van medevissen, een vissenkom en water komt. Nu is herkaderen en nieuw contextualiseren mogelijk. Serieel denken en associatief denken houdt ons gevangen ‘in de vijver’. De ene is aan regels gebonden, de andere aan gewoonten, maar beiden beperken ons tot een enkel model of een enkel perspectief. Dit maakt het onmogelijk om afstand te nemen van een situatie en onze aannames erover in twijfel te trekken. Zoals Einstein opmerkte: we kunnen nooit een probleem oplossen met de denkwijze die de oorzaak was van het probleem.’ (Bron: Michio Kaku, Hyperspace)